Дисертацію присвячено семантико-функціональним аспектам дослідження структури речення з лексико-семантичною групою інтерперсональних дієслів у ролі основного предиката. Уперше в українському мовознавстві виділено в окрему лексико-семантичну групу інтерперсональні дієслова, які утворюють у висловленні типову ситуацію міжособистісних відношень. Комплексно описано семантичну своєрідність та граматичні особливості інтерперсональних дієслів, проаналізовано семантико-синтаксичну структуру речень з цією групою дієслів, установлено корелятивні відношення між елементами семантичного і синтаксичного рівнів у конструкціях цього типу.
Перспективність дослідження полягає у можливості залучення одержаних результатів для комплексного аналізу одиниць семантичного синтаксису з позицій вербоцентризму, у поглибленні граматичної теорії шляхом установлення граматичного статусу конструкцій з міжособистісними дієсловами з позицій закономірностей взаємодії та взаємовпливу граматичних і лексичних значень досліджуваної функціонально-семантичної групи дієслів.
The thesis is devoted to semantic and syntactic aspects of the structure of sentence with lexical- semantic group of interpersonal verbs as predicates. Interpersonal verbs forming a typical situation of interpersonal relations have been singled out into a separate group. The semantic and grammatical peculiarities of interpersonal verbs are described, semantic and syntactic structure of sentence with these verbs were analyzed, correlative relations between elements of semantic and syntactic levels in constructions of this type are stated.
The research is perspective as it is possible to apply the results in complex analysis of semantic syntax units in terms of verbocentrism, to deepen the grammatical theory through stating the grammatical status of the constructions with interpersonal verbs due to the regularities and of interrelations between grammatical and lexical meaning of the functional-semantic group of the functional- semantic group of verbs in question.